تصویر

بانگ بر می آوردم :
-آنک خسته شدم از روزگار ،
کی از تن جدا می شود این روح بی قرار ؟
و نمی دانستم جز آینه خموش ،
و تصویر خرفت ِمکدر ِمیانش ،
هیچ کسی صدایم را نمی شنود،